Duitse onafhankelijke journalisten stellen dat het EL AL-ongeval in Nederland een 'Nationales Trauma' is geworden, waarover (bijna) niet meer normaal gepraat kan worden
In november 2023 werd ik via Linkedin benaderd door journalist en eigenaar van de Electronic Media School (EMS) in Berlijn, Benjamin Denes. Hij werkt samen met de Duitse luchtvaartjournalist Andreas Spaeth, die een wereldwijd netwerk in de luchtvaart heeft. Samen rechercheren en analyseren beide journalisten luchtvaartrampen. Ze maken podcasts onder de naam Flugforensik, Duits voor onderzoek naar luchtvaartongevallen. Aanvankelijk hobbymatig begonnen, maar uiteindelijk zo succesvol dat ze besloten om meer podcasts over luchtvaartrampen te maken. In 2023 wonnen ze een belangrijke Duitse prijs: de 'Medienpreis Luft- und Raumfahrt'. Per aflevering luisteren soms meer dan 40 000 belangstellenden. Het Duitse publiek uitte de wens om ook een podcast over de vliegramp in de Bijlmermeer te maken.
Er volgden weken van intensief contact met Denes. Ik kreeg toestemming van de Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (NVvL) om een lezing over de vliegtechnische aspecten van het neerstorten van de El Al Boeing − geschreven en gegeven door ir. Heert Tigchelaar − te gebruiken. In deze lezing worden bewerkte DFDR-grafieken maar ook ruwe data getoond.
Het was mijns inziens niet gepast om over de lezing met DFDR-data wél met journalisten in Duitsland te praten en niet met de Bijlmerbewoners zelf of met Nederlandse journalisten, die mogelijk al veel langer naar deze informatie op zoek waren.
Daarom nam ik contact op met Henk van de Belt, voorzitter van het comité Herdenking Vliegramp Bijlmermeer 2024 en vroeg of we over de vliegramp konden praten. Hij stond open voor een gesprek en gaf aan dat we elkaar waarschijnlijk heel wat te vertellen zouden hebben. Hij was niet geïnteresseerd in complotverhalen en derde rondjes (...), maar veel meer in de verwerking van de problemen die er nog steeds in de Bijlmermeer leven. Het 30 jaar lang aangewakkerde wantrouwen heeft de mensen in de Bijlmermeer geen goed gedaan.
Ik lichtte eveneens het ACOI in dat ik de in 1996 gepubliceerde DFDR-gegevens wilde tonen, terwijl er een onderzoek liep naar het vrijgeven van informatie uit het Nationaal Archief. Daarnaast informeerde ik Vincent Dekker dat er enkele DFDR-grafieken beschikbaar waren (onbewerkte data en bewerkte data) die ooit bij een lezing gebruikt waren.
Een drie uur durend interview met Benjamin Denes vond uiteindelijk plaats in Amsterdam-Zuid op 10 maart 2024.
De daarbij getoonde DFDR-data uit de lezing van ir. Heert Tigchelaar bij de NVvL waren nieuw. Voor Flugforensik en Nederland was dat een primeur, omdat de DFDR-data nooit eerder publiekelijk besproken waren. De NOS en het ANP toonden geen belangstelling voor de podcast.
De uitzending van Flugforensik was voorzien op 12 april 2024. In het weekend van verschijnen werd de podcast meer dan 40 000 keer beluisterd. Er werd vaktechnisch eigenlijk voor het eerst sinds 4 oktober 1992 een voor leken goed te begrijpen uitleg over het neerstorten van de ELAL Boeing 747 gegeven.
In Oostenrijk besteedde Austrian Wings aandacht aan de podcast. In professionele kringen wordt de podcast als waarheidsgetrouw en geslaagd beoordeeld.
In december 2024 blijkt de podcast meer dan 100.000 keer beluisterd
Hieronder vindt u de links naar de podcast van ruim twee uur en naar het artikel van Austrian Wings
Kennelijk was de uitleg en ontkrachting van een aantal theorieën van Vincent Dekker niet interessant voor de Nederlandse media.
De materie wordt zorgvuldig gerechercheerd en van alle zijden belicht. De conclusies zijn:
1. Een derde rondje zoals voorgesteld in het boek Going Down Going Down op p. 95 en p. 100 is op grond van de data van de DFDR niet mogelijk (dat is al meer dan 31 jaar bekend);
2. De verkeersleider had geen opdracht kunnen en mogen geven aan de piloot om een landing op het IJsselmeer te maken. De stellingnamen van Vincent Dekker in zijn boek Going Down Going Down zijn niet serieus te nemen en bijna 'immoreel';
3. Het is duidelijk hoe het vliegtuig neergestort is: er was een controleverlies waarna het vliegtuig niet meer bestuurbaar was;
4. De hoofdoorzaak is duidelijk: de motorophanging voldeed niet aan het vereiste veiligheidsniveau;
5. Het luchtvaartongevallenonderzoek was, ondanks alle kritiek destijds, voldoende onafhankelijk en zorgvuldig;
6. De corrigerende maatregelen om herhaling te voorkomen zijn genomen: er zijn nooit meer motoren van een Boeing 747 gevallen;
7. Het is bijna niet te begrijpen dat Boeing 20 jaar met motorophangingsproblemen te kampen heeft gehad.
Hieronder de e-mail aan het ACOI dat ik de gegevens uit de zwarte doos eerst graag met de Bijlmerbewoners zelf bespreek.